Vreemdelingendossiers
			Stille getuigen van het verleden
		
	 
	
	
		
			Natale Iuliano		
		
			
				Natale Iuliano is afkomstig uit Calabrië, een zonovergoten maar arme regio in het uiterste zuidwesten van  Italië. Tijdens het interbellum is de streek nog feodaal gebied met boeren die  de grond van landeigenaars bewerken. Natale wordt op zijn twaalfde wees en  leidt een zwerversbestaan waarbij hij voor verschillende boeren werkjes  opknapt. Kort na zijn huwelijk op jonge leeftijd breekt de Tweede Wereldoorlog  uit en wordt Natale gemobiliseerd. Hij verzeilt in de Italiaanse divisies van  het Duitse Afrika-korps tot hij in Egypte door Britse troepen krijgsgevangen  wordt genomen. Van daaruit gaat het naar een gevangenenkamp in Indië, tot hij  op zekere dag dwangarbeid in Engeland krijgt “aangeboden”. In 1946 wordt hij  uit zijn krijgsgevangenschap ontslagen en keert hij huiswaarts. In Calabrië  zijn de boeren intussen eigenaar van een eigen lap grond, maar de herverdeling  van de bezittingen leidt niet tot meer welvaart. De landbouwplantages renderen  ondermaats en Calabrië blijft een verpauperde regio. Op zekere dag komen afgevaardigden  van het Belgische mijnpatronaat naar de regio om mijnwerkers te rekruteren.  Natale besluit om op het aanbod in te gaan.
Natales bewogen voorgeschiedenis  is niet gedocumenteerd in diens vreemdelingendossier. Zijn “administratieve  levensloop” in België begint pas in augustus 1948, bij zijn aankomst in  Genk.  Na vier jaar werk in de mijn van  Zwartberg komen ook Natales vrouw en twee kinderen zich in België vestigen. Eén  jaar later, eind 1953, wordt het echtpaar ingeschreven in het  bevolkingsregister van Genk en verkrijgen ze het statuut van gevestigde  vreemdeling. Het vreemdelingendossier is dan vrijwel afgesloten, al zal Natale tot  zijn dood met zijn gezin in België blijven. Zijn rol als voorman van de  Italiaanse gemeenschap in Zwartberg, als syndicaal afgevaardigde en organisator  van een zitstaking bij het nieuws van de mijnsluiting wekken niet de  belangstelling van de Vreemdelingenpolitie. Eind jaren 1960 zal Natale zijn  belevenissen wel uitgebreid uit de doeken doen aan journalist Maurits Standaert  voor diens intrigerende reportagereeks over migranten in Limburg. 

