Georges L. is een Grieks arbeider die in het najaar van 1957 als mijnwerker naar België migreert. Na de ramp van Marcinelle in de zomer van 1956 moeten de mijnpatroons immers op zoek naar arbeiders in landen buiten Italië. Bij zijn komst in ons land is Georges al gehuwd en vader van twee kinderen. Zijn gezin maakt de oversteek in september 1959. In 1965 houdt Georges zijn mijnwerkersbestaan voor bekeken en verhuist hij vanuit Henegouwen naar de regio rond Brussel om er zijn brood te verdienen als werkman in huishoudapparaten.

Blijkbaar laten de gemoederen binnen de Griekse gemeenschap Georges niet onberoerd. Zijn vreemdelingendossier bevat een nota uit 1966 waaruit blijkt dat hij samen met een andere landgenoot wordt aangemaand om zich te onthouden van (niet nader omschreven) politieke activiteiten. De ontwikkelingen in zijn thuisland giet nochtans olie op het vuur. In april 1967 vindt in Griekenland een staatsgreep plaats van een groep officieren, merendeels kolonels, die een militaire junta vormen en de bestuurlijke macht naar zich toetrekken. Uit het vreemdelingendossier blijkt duidelijk aan welke zijde Georges staat. In januari 1973 wordt hij geverbaliseerd door de politie van Sint-Gillis voor het illegaal aanbrengen van een affiche gericht tegen het kolonelsregime. De lokale politie neemt deze affiche in beslag en stuurt ze door naar de Vreemdelingenpolitie in Brussel. Het proces-verbaal wordt nadien zonder gevolg geklasseerd, maar de affiche blijft wel een zeldzaam en merkwaardig tijdsdocument dat getuigt van “subversieve activiteiten” in de Griekse gemeenschap rond Brussel begin jaren 1970. Georges’ vreemdelingendossier bevat geen verdere sporen meer van politiek activisme.